Obecnie znane karty tarota pochodzą z XV wieku. Najstarsze zachowane talie tarota, służącego wówczas do gry i zwanego trionfi (lub triumphi) pochodzą z ok. 1450 r. Wymienia się dwie najbardziej znane XV-wieczne talie tarota:
* tarot Viscontich przeznaczony dla Filippo Marii Viscontiego z rodziny książęcej w Mediolanie,
* tarot Viscontich-Sforzów wykonany na życzenie Franciszka Sforzy przez mediolańskiego malarza Bonifacia Bemba.
W tym okresie uległa ustaleniu liczba kart w talii i ich podstawowa symbolika, relacje kart między sobą oraz podział na grupy.

W XVIII w. tarot Viscontich został zaadaptowany przez wróżbiarstwo, okultystów i ruchy określające się jako ezoteryczne. W tym czasie poszukiwano również związków tarota z Kabałą i kabalistycznym Drzewem Życia. Poszczególnym kartom przypisano litery alfabetu hebrajskiego: Mag = Alef, Papieżyca = Bet, itd.

Obecnie tarot nie ewoluuje w formie, lecz funkcji i zastosowaniu. Od czasu powstania nie zmieniła się jego budowa. W talii Ridera-Waite'a dokonano jedynie zmiany karty VIII Sprawiedliwość na kartę XI Moc. Natomiast powielające się i powstające nowe talie różnią się techniką wykonania, ekspresją autora i zawartością symboli, a nie zasadniczą budowa Arkanów Wielkich i Małych.

Współczesna talia obejmuje 78 kart w dwóch podstawowych grupach, określanych jako:
* Wielkie Arkana – 22 karty,
* Małe Arkana – 56 kart.
Najsilniejszy wpływ na dzisiejszą strukturę i interpretację tarota miała grupa francuskich i angielskich okultystów na przełomie XIX i XX wieku. Ich studia oparły się na systemie ezoterycznym Kabały. Większa część talii opracowanych w XX wieku bazuje na pojęciach kabalistycznych w strukturze, symbolice i interpretacji. Czołowymi i typowymi przykładami są talie Rider-Waite Tarot Artura Edwarda Waite i Thoth Tarot Aleistera Crowleya, do których rysunki wykonały odpowiednio Pamela Colman Smith i Frieda Harris.

W XIX w. w Wielkiej Brytanii powstało stowarzyszenie Hermetic Order of the Golden Dawn (Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku), posługujące się systemem wiedzy ezoterycznej, będącej swoistą syntezą Kabały, tarota i astrologii. Częścią systemu medytacyjnego związanego z kabalistycznym Drzewem Życia była kontemplacja kart tarota, jako najwyższy, najdoskonalszy rodzaj poznania. Tarot Złotego Świtu (Tarot Złotego Brzasku) autorstwa Roberta Wanga jest jedną z bardziej znanych talii.

W początkach XX wieku tarotem zajmował się Carl Gustav Jung, który napisał pracę na temat jego symboliki i archetypów w nim zawartych.